در طبیعت وحشی پرندگان اصلی ترین دغدغه را دارند:محافظت از خود در برابر درندگان.یک پرنده بیمار یا مجروح اولین هدف درندگان می باشد.به همین خاطر آن ها یاد گرفته اند چگونه بیماری اشان را مخفی کنند.اما هنگامی که پرنده نشانه هایی از بیماری را بروز می دهد به این معنی است که او واقعا بیمار است و بیماری در مرحله حادی می باشد.تشخیص بیماری ها قبل از این که تبدیل به یک بیماری جدی یا منجر به مرگ شود ، بسیار حائز اهمیت است.خیلی وقت ها شنیده ام که پرندگان به طور اتفاقی مرده اند.صاحبان آنها هیچ چیزی راجع به بیماری ها نمی دانستند.خیلی مهمه که رفتار های معمولی طوطی خود را به خوبی بشناسید و بدانید بنابراین به سرعت متوجه رفتارهای غیر عادی و متفاوت در طوطی خود خواهید شد.همچنین مهمه که هر روز غلظت و رنگ مدفوع پرنده را چک کنید بنابراین به سرعت متوجه هرگونه تغییری خواهید شد.در اینجا شما را با برخی تغییرات آشنا می کنم.

تغییر در رفتار:اگه یه پرنده بازیگوش برای مدتی نسبت به سرگرمی هاش و وسائلش بی تفاوت بشه می تونه نشانی از بیماری باشه.

تغییر در غلظت مدفوع:اگر مدفوع طبیعی طوطی که سبز رنگ است وکمی سفیدی در اطراف آن وجود دارد ناگهان بدون هیچ دلیلی سیاه یا آبکی تر شد ،نشانی از بیماری است.به خاطر داشته باشید که رژیم غذایی می تواند باعث تغییر رنگ در مدفوع طوطی شود.بنابراین باید بدانید در حالت عادی و زمانیکه طوطی شما سالم است مدفوعش چه شکلی می باشد.

تغییر در ظاهر پرنده:زمانی است که چشم های پرنده حالتی خسته دارند و پرنده بیشتر از قبل پف می کند و بی حوصله است.

تغییر در فعالیت های پرنده:اگر پرنده شما نسبت به قبل بیشتر می خوابه یا فعالیتش کمتر شده می تونه نشانی از بیماری باشه.اگر پرنده شما برای مدتی طولانی کف قفس می خوابه یا پف می کنه ،این عمل می تونه زمینه را برای پیشرفت بیماری محیا کنه.

خونریزی:همیشه خودتون رو برای خونریزی ناگهانی آماده کنید.محصولات و داروهایی وجود دارد که می توانند جلوی خونریزی را بگیرند.اما حتی اگه جلوی خونریزی را گرفتید حتما به دامپزشک مراجعه کنید.

تماس با گربه ها:اگر گربه ای با طوطی شما تماس پیدا کند حتی اگه خراشی روی پوست ایجاد نکرد،سریعا به دامپزشک مراجعه کنید.گربه ها در حالت عادی باکتری دارند که منجر به مرگ پرنده می شود(اضافه در مورد گربه های خانگی اطلاعی ندارم).

اگر طوطی شما این علائم را داشت هرچه سریعتر به پزشک مراجعه کنید یک روز تاخیر می تواند تفاوت بین مرگ و زندگی باشد.



مترجم:مبین منبع:parrotparrot.com

 فسیل‌های بدست آمده از راسته طوطی‌ها بسیار کم است ؛ که این امر باعث گمانه زنی در مورد نحوه تکامل این پرنده شده است. یک فسیل هفتاد ملیون ساله ی ۱۵ میلی متری که از منقار پایینی یک طوطی در سازند لانس کریک واقع در دهکدهٔ نیوبرا در ویوسیگ پیدا شده‌ است، جزو فسیل اولین طوطی هایی به شمار می آمد که در دورهٔ کرتاسه زندگی می‌کرده اند. در حالی که تحقیقات بعدی نشان داد که این تکه فسیل پیدا شده احتمالاً متعلق به دایناسورهای کائگناتید(گروهی از دایناسورها که پرنده مانند نبوده ولی دارای منقاری شبیه به پرندگان بوده‌اند) بوده‌است.

چیزی که امروز به عنوان یک فرضیه ی پذیرفته شده وجود دارد این است که راستهٔ طوطی‌ها و اجدادیشان در معرض سومین انقراض بزرگی بوده اند که حدود ۶۵ میلیون سال پیش در کرتاسه رخ داده است.اگر چنین فرضی درست باشد ، طوطی‌ها نباید از یک جد دایناسورشان که شباهتی مورفولوژیکی با طوطی‌ها داشته‌ است ، تکامل یافته‌، بلکه فقط تبدیل به پرندگانی درخت نشین شده ‌باشند.

اروپا اولین مکانی است که اولین فسیل طوطی های درخت نشین در آن دیده شده‌ است. اولین تکه استخوان پیدا شده ، استخوانی است از بال موپسیتا تانتا که در دانمارک کشف شده است و سنی حدود ۵۴ میلیون سال دارد. آب و هوای اروپا در آن زمان حاره‌ای بوده است (مطابق با دوران گرم پالوئین و ائوسین). جدیدترین فسیلی که در اروپا پیدا شده‌ است ؛ سنی حدود ۵۰ میلیون سال دارد . چند فسیل تقریباً کامل طوطی مانند نیز در انگلستان و آلمان پیدا شده‌است. تعدادی فسیل نیز هستند که هنوز دقیقا تشخیص داده نشده‌اند.

چیزی که در مجموع دربارهی این فسیل‌ها می دانیم این است که این فسیل‌ها، فسیل خویشاوندان طوطی‌های امروزی نیستند بلکه اجدادی از آنها اند که در نیمکرهٔ شمالی تکامل پیدا کرده‌ و بعد ها منقرض شده‌اند. البته اینها دقیقاً حلقه‌های گمشده ما بین طوطی‌های امروزی واجدادی نیستند ولی می‌توان گفت که طوطی‌هایی هستند که هم گام با طوطی‌ها و کوکاتوها از خویشاوندان و اجدادیشان تکامل پیدا کرده‌اند.

جدیدترین فسیلی که از طوطی‌های امروزی پیدا شده‌است، سنی در حدود ۲۰ تا ۲۳ میلیون سال دارد که مشابه آن در اروپا نیز پیدا شده‌است . متعاقب آن نیز فسیلی است حاوی استخوان‌هایی مربوط به طوطی‌های امروزی است .

 كلسیم
كلسیم متداولترین ماده معدنی در بدن بوده و مقدار مورد نیاز آن در جیره بیشتر از سایر مواد معدنی است. نیاز بالای كلسیم در جوجه های در حال رشد ، ناشی از نیاز بالا به این عنصر برای معدنی شدن اسكلت است. در پرندگان ماده تخمگذار ، بیشترین مقدار كلسیم جیره ، برای ساخته شدن پوسته تخم به كار می رود. از نظر تغذیه ای كلسیم مسئله ساز ترین ماده معدنی است. همچنین بیشتر خوراكها كمبود كلسیم دارند. به علاوه كلسیم فعالترین عنصر معدنی از نظر متابولیكی است و متابولیسم آن به شدت كنترل می شود.
 

 چرا برخی از طوطی ها میترسند؟
بسیاری از طوطی ها از هیچ چیز نمیترسند؛ حتی از مقابله با پرنده ی بزرگ جثه تر برای دفاع از قلمرو خودشان. اما برخی از پرندگان تقریبا از هر چیزی میترسند. حتی عبور سایه از روی دیوار باعث وحشت آنها میشود. در محیط خانگی و اسارت، طوطی ها اغلب با گاز گرفتن، کندن پر، تغییر حالت پرها و کوبیدن خود به قفس ترس خود را نشان میدهند.
طوطی,علت ترسیدن طوطی ها,علائم ترس و وحشت در طوطی ها
در حالی که طوطی های جوان همه چیز را به سرعت فرا میگیرند، و میتوان به آنها یاد داد چگونه از محیط اطراف نهراسند، اما طوطی های پیرتری که خریداری میشوند، مخصوصا اگر به ترسیدن عادت کرده باشند، آموزش آنها و جلوگیری از وحشتشان کار سختی است و در واقع به این کار عادت کرده اند.

در هنگام ترس و وحشت، طوطی بر اساس غریزه یا فرار و یا حمله میکند. وقتی که پرنده از انسانی میترسد، برای مثال خود را به پایین قفس پرتاب میکند و یا گاز میگیرد. افراد همنشین طوطی در این مواقع وقتی پرنده را در شرایط بدی میبینند، از او دور میشوند. این رفتار باعث میشود طوطی همیشه فکر کند که برای فراری دادن شما، باید گاز بگیرد یا خود را از قفس پرتاب کند، و بدین ترتیب این رفتار اشتباه به یک عادت تبدیل میشود.

طوطی آسیب پذیر= طوطی ترسو
طوطی هایی که بارها و بارها پرشان قیچی میشود، یا طوطی هایی که در تجربه های اول پرواز به موانع محیط اطراف برخورد میکنند، در ذهنشان یک تجربه ی بد از پرواز بوجود می آید و به علت همین ممکن است تا همیشه از پرواز خودداری کنند و از این کار وحشت داشته باشند.

در این مواقع، برای پیشرفت اعتماد به نفس پرنده بهتر است همیشه در قفس باز باشد و یا پرنده از قفس بیرون باشد، تا خود به خود بر اثر دیدن فضای آزاد تحریک به پرواز بشود.همچنین برای طوطی های جوان و کم تجربه، قفس های بسیار بزرگ و نامناسب برای حرکت میتواند باعث افتادن های مکرر پرنده از بالای قفس بشود، و این کار نیز باعث آسیب پذیری بالا و ترس پرنده از فعالیت های گوناگون میشود.

طوطی غیر فعال = طوطی ترسو
طوطی هایی که دارای اسباب بازی های فراوان برای جویدن هستند، و به جای بازی های فعال و فکری مدت زیادی را به بازی با آنها می پردازند، دچار افزایش رفتارهای درونگرا و کاهش اعتماد به نفس و فعالیت میشوند؛ و همین نکته یکی از عوامل افزایش وحشت در پرندگان است. به علاوه رژیم غذایی محدود و نامناسب و خواب ناکافی، یا قرار گرفتن در قفس کوچک باعث بازگشت واکنش های ترس میشود.

آموزش از بین بردن ترس در طوطی ها
مانند دیگر برنامه هایی که برای آموزش رفتارهای درست به پرندگان است، هدف ما این است که رفتار ناخواسته و غلط (ترسیدن) را با رفتاری که تحت نظر خود ما ایجاد شده است جایگزین کنیم. برنامه رفتاری معمولی شامل سه بخش است:

ارزیابی: ارزیابی و تعیین کردن مشکل.
تنظیم و مطابق کردن: ایجاد پاسخ های مختلف با استفاده از تحریک کننده های مختلف. گاهی اوقات اصل و پایه های رفتار با هم مطابق اند، گاهی اوقات متفاوت.
تقویت: پاداش دادن به رفتارهای جدید و صحیح برای اینکه این رفتارها همیشگی و مطلق شوند.
البته شاید لازم باشد که تغییرات کوچکی در برنامه ی مربوط به هر طوطی ایجاد کرد تا نتیجه بخش باشد. گاهی اوقات ممکن است چرخه های متعددی از ارزیابی، تنظیم و تقویت لازم باشد تا نتیجه ی خوبی به ارمغان بیاورد. با این حال، در بسیاری از موارد، رفتار ترس را می توان با موفقیت با رفتارهای دیگر جایگزین کرد.

الگودهی زودهنگام = تعاملات اجتماعی
علاوه بر امنیت، محیط مهیج و تحریک کننده، و الگودهی زودهنگام به پرنده توسط صاحبش موجب فعل و انفعالات اجتماعی میشود، از جمله وقتی طوطی را در هنگام ترس در حوله ای قرار دهیم که ترسش فرو ریزد، او متوجه میشود که همیشه باید برای فرار از ترس در آن حوله قرار گیرد و این رفتار در او الگودهی شده است.

برخی از طوطی ها تماس فیزیکی با انسان را تحمل نمی کنند و از آن ترس دارند. الگوی این پرندگان با بازی های چشم، بازی های زبان و بدن و انواع دیگر از بازی های مجهول است. حماقت نکردن در این مورد و بازیها خیلی مهم است تا پرنده اشتباه منظور را متوجه نشود و نترسد.

بازی های چشم عبارتند از: چشمک زدن، زیرچشمی نگاه کردن یا همیشه یک چشم بسته.

بازی های زبان بدن عبارتند از: خم شدن و یا گرفتن سر خود، پنهان کردن دست، پنهان کردن چهره، نگاه نکردن به پرنده به طور مستقیم، ایستادن بدون حرکت در یکجا یا تقلید از حرکات پرنده.

بازی های صدا عبارتند از: تقلید، ضربه زدن به اشیای سراسر اتاق و تکرار کلماتی مانند "نه".

طوطی,علت ترسیدن طوطی ها,علائم ترس و وحشت در طوطی ها

بازی های تعاملی دیگر مانند انداختن اسباب بازیها و اشیا برای او و بازگرداندنش، اجازه دادن به پرنده برای سرقت وسایلی مانند دکمه، دادن غذاهای انسانی ای که به آنها علاقه مند است نیز وجود دارند. همه ی این بازیها باعث میشود بدون ترساندن به پرنده الگوهای مختلف داد.

مانند یک انسان اجتماعی، پرندگان و حیوانات نیز علاقه دارند که نوازش شوند و به آنها ابراز محبت بشود و برای همین شما باید همیشه به او ابراز علاقه کنید. این کار باعث میشود که پرنده برای جلب توجه شما و نوازش شدن، کمی اجتماعی شود و دیگر نترسد.

تجربه های جدید = ترس کمتر پرنده
بیرون آوردن پرنده از قفس و گردش باعث میشود پرنده نسبت به محیط های نا آشنا در کنار افراد آشنا ترس کمتری داشته باشد. حتی روی دست گرفتن طوطی و بردن او به محل های نزدیک میتواند ترس او را بهبود ببخشد. حتی اگر پرنده از محل زندگی (قفس) خود بیرون نمی آید نیز این کار لازم است. پرنده شما از محیط های جدید لذت میبرد، و تجارب پیشرفته ای بدست می آورد و وقتی که به محل زندگی خود برمیگردد احساس امنیتش نسبت به اطراف بهبودی خواهد یافت.

گسترش رابطه به طور مطمئن حتی با یک انسان جدید نیز میتواند یک پرنده ی هراسان را آرامتر کند و او پس از آن ممکن است اعتماد به نفس بیشتری در کارهای خود داشته باشد و از چیزی نترسد.
ترس و بی اعتماد به نفسی در صاحب طوطی ها بسیار منزجر کننده و ناراحت کننده است. گاهی اوقات آنها در آموزش پرنده موفق نمیشوند و دچار بی اعتماد به نفسی میشوند. در نتیجه خود را سرزنش میکنند. باید بدانید که سرزنش کردن فایده ای ندارد.

حتی اگر موفق نشدید حس ترس و خجالت پرنده را از بین ببرید میتوانید باز هم به این حس پرنده ی خود احترام بگذارید. باید بدانید که خجالتی بودن عضوی از اخلاقیات حیوانات خانگی است. شما با وجود خجالتی بودنش باز هم میتوانید او را دوست داشته باشید.

منبع:pug.ir